ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಸುಸಜ್ಜಿತ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಲೇ, ಹಾಸಿಗೆ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿದ್ದವನ ಮುಖ ನೋಡಿ ಬೆಚ್ಚಿಬಿದ್ದಳು ಸಾರಿಕಾ! ಅಯ್ಯೋ, ಎಲ್ಲಿ ಬಂದು ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡೆನು ತಾನು? ಯಾಕಾದರೂ ಇಳಿದು ಮುಂದೆ ಹೋಗಬೇಕಾದವಳು ಮತ್ತೆ ಈ ಹುಡುಗಿಯ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿ ಬಂದೆನೋ? ಯಾಕಾದರೂ ಇಂದು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗಡೆ ಹೊರಟೆನೋ? ಹೀಗೆ ಮನದಲ್ಲೇ ಮಂಡಿಗೆ ತಿನ್ನುತ್ತಾ, ಕಾಲಿನ ಹೆಬ್ಬರಳಲ್ಲಿ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ರಂಗೋಲಿ …
ಸಾರಿಕಾಳೇನೋ ಆರಾಮವಾಗಿ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಿದಳು. ತಲೆ ಚಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವಂತಾಗಿದ್ದು ಸುಮಂಗಲರಿಗೆ! ಈಗ ಏನು ಹೇಳುವುದು ಹುಡುಗನ ಕಡೆಯವರಿಗೆ? ಅವರು ಏನಂದುಕೊಂಡಾರು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ? ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು ಗಂಡನಿಗೆ ಏನು ಹೇಳುವುದು? ನನ್ನ ಒತ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಮಣಿದು, ಅವಳ ಸ್ವಭಾವ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ಕೊನೆಗೂ ಅವರವಿರಲ್ಲಿ ವಿಚಾರಿಸಿ, ಏನೋ ಒಂದು ಸಂಬಂಧ ಕೂಡಿ ಬರುವಂತಾಗಿತ್ತು. ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
ಅದೇನಾದರೂ …
ಅಮ್ಮ, ಚಿಕ್ಕಿ, ತಂಗಿ ಎಲ್ಲರ ತಲೆ ತಿಂದರೂ ಆ ಒಂದು ಪತ್ರದ ಹೆಸರೇನೆಂದು ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ‘ಏರ್ ಮೇಲ್ ‘ಎಂದೂ, ಹಿಂದಿಯಲ್ಲಿ ‘ಹವಾಯ್ ಪತ್ರ್’ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವುದೆಂದು ಗೂಗಲ್ ಮಹಾಶಯ ಎಷ್ಟು ಹೇಳಿದರೂ, ಅದು ನಾನಂದು ಆ ಪತ್ರ ಪೋಸ್ಟ್ ಆಫೀಸಿನಿಂದ ಹಾಗೆ ಹೇಳಿ …
“ಈಗ ಹೇಳು, ಏನು ವಿಷಯಾಂತ? ಐಸ್ ಕ್ರೀಮ್ ತಿಂದದ್ದಾಯಿತಲ್ಲ?”, ಕೇಳಿದರು ಸುಮಂಗಲ.
“ಏನಿಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಡ್ರೆಸ್ ಕೋಡ್ ಡಿಸೈನ್ ಮಾಡಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ನಾನು ಮಾಡಿದ್ದು ಆಯ್ಕೆಯಾಯಿತು ಕೊನೆಗೂ. ವೋಟಿಂಗ್ ಎಲ್ಲ ನಡೀತು. ಆದರೆ ನಿಜವಾಗಲೂ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನನ್ನ ಡಿಸೈನ್ ಈ ಮಾಡೆರ್ನ್ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟ ಆಗಿದ್ದು ಆಶ್ಚರ್ಯದ ಜೊತೆ, ಖುಷಿಯೂ ಆಯಿತು. ಅದಕ್ಕೆ …
ತಂಗಿ ಗಡದ್ದಾಗಿ ೧೦ ದಿನ ಮೊದಲೇ ತಾನು ಮಗನಿಗೆ ಲೋಹದ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಕಲರವ ತೋರಿಸಲು ಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ ಎಂದಾಗಲೇ ನನಗೆ ಮನದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ “ಒಳ್ಳೆಯದೇ, ಆದರೆ ಇವಳಿಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಸಾಕು-ಬೇಕಾಗಲಿದೆ. ನೂಕುನುಗ್ಗಲು, ಜನಜಂಗುಳಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಇಂತಹ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಲು ಹೊರಟವಳ ಬಗ್ಗೆ ಮೆಚ್ಚಿಗೆಯೂ ಎನಿಸಿತ್ತು. ಅದೇನೋ ಹೇಳುತ್ತಾರಲ್ಲ?, ಮನಸ್ಸಿದ್ದರೆ ಮಾರ್ಗ!. ಹಾಗೆ …
ಮನೆಗೆ ಬಂದವಳೇ ಸಾರಿಕಾ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕರೆದು ಹೇಳಿದಳು, “ಬೇಗ ಬನ್ನಿ, ಐಸ್ ಕ್ರೀಮ್ ಕರಗಿಹೋಗುತ್ತದೆ. ಈಗಲೇ ತಿಂದರೆ ಅದರ ಮಜವೇ ಬೇರೆ. ಫ್ರಿಡ್ಜ್ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ತಿಂದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ಆ ಸ್ವಾದವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅಮ್ಮಾ .. ಎಲ್ಲಿದೀಯ? ಬೇಗ ಬಾ”.
ಹಿತ್ತಿಲ ಗಿಡದಲ್ಲಿ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಕುಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದ ಸುಮಂಗಲ ಕೈ ತೊಳೆದು, ಸೆರಗಿನಲ್ಲಿ ಕೈ ಒರೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಸಾರಿಕಾಳ …
“ಹಲೋ ಸರ್, ಗುಡ್ ಡೇ”, ಹೇಳಿದಳು ಸಾರಿಕಾ ರಜತನ ನೋಡಿ, ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು!
“ಹಲೋ ಮಿಸ್ ಸಾರಿಕಾ, ವೆಲ್ಕಮ್. ತುಂಬಾ ಬೇಗ ಬಂದಿದ್ದೀರಿ ತಾವು. ನಿಮ್ಮ ಕೋರಿಕೆಯಂತೆ ಪರಸ್ಪರ ಪರಿಚಯದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆಲ್ರೆಡಿ ಮುಕ್ತಾಯವಾಯಿತು. ರಿಪೋರ್ಟಿಂಗ್ ಸಮಯ ೧೦:೩೦ ಎಂದು ಇತ್ತಪ್ಪ ನಾವು ಕಳುಹಿಸಿದ ಸುತ್ತೋಲೆಯಲ್ಲಿ. ನಿಮಗೆ ಅದೂ ಸರಿಹೋಗಿಲ್ಲವೇನೋ? ಹೇಳಿ ಮ್ಯಾಡಮ್, ಯಾವ ರೀತಿ ಸೇವೆ …
ಅದೊಂದು ಭಾನುವಾರ ರಜತ್ ಬಹಳ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದನು. ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೇಗನೆ ಎದ್ದು ಎಲ್ಲೋ ಹೊರಡಲು ತಯಾರಾಗಿದ್ದನ್ನು ಕಂಡು ರಮ ಕೇಳಿದರು, “ಏನೋ? ಭಾನುವಾರ ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಯಾವ ಕಡೆ ಹೊರಟೆ? ತಿಂಡಿ ಬೇಡವಾ?”.
“ಬೇಡಮ್ಮ. ಇವತ್ತು ತುಂಬಾ ಮುಖ್ಯವಾದ ಕೆಲಸವಿದೆ. ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ರಾಯಲ್ ಲಿಲಿಸ್ ಹೋಟೆಲಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು. ಕೆಲವೊಂದು ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ನಾನೇ ಖುದ್ದು ನಿಂತು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. …
“ಓಹ್ ಹಲೋ, ಯಾರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಾ ಎಂದಾದರೂ ಗೊತ್ತಿದೆಯಾ ನಿಮಗೆ? ಏನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೀರಿ ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಬಾಸ್ಗೆ? ಸುಮ್ಮನೇ ಕಿರಿಕಿರಿ ಮಾಡಿದರೆ, ಮನೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ನೋಡಿ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಬಗ್ಗೆ, ಅದರ ಮಾಲೀಕರ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಕಂಪನಿಗೆ ಅದರಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯದು. ನಿಮಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಎಬಿಸಿಡಿ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಅದೇನು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತೀರೋ …
ಮನೆಗೆ ಬಂದವಳೇ ಸಾರಿಕಾ ತರಕಾರಿ ಚೀಲದಿಂದ ತರಕಾರಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ತೆಗೆದು ತೊಳೆಯಲು ಒಂದು ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದಳು. ನಂತರ ನೇರವಾಗಿ ಕೈ ಕಾಲು ಮುಖ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು, ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಿಸಿ, ತರಕಾರಿ ತೊಳೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ನಿರತಳಾದಳು.
“ಇದೇನಿದು? ಒಳ್ಳೆ ನಾರ್ತ್ ಇಂಡಿಯನ್ಸ್ ತರಹ ಬರೀ ಈರುಳ್ಳಿ, ಆಲೂಗಡ್ಡೆ, ಟೊಮೇಟೊ, ಮೂಲಂಗಿ ಮತ್ತೆ ಬೆಂಡೆಕಾಯಿ ತಂದಿದೀಯ? ಕನಿಷ್ಠ ಪಕ್ಷ ಚೀನೀಕಾಯಿನೋ, ಅಥವಾ ಸೌತೇನೋ …
ಆಟೋದವನಿಗೆ ವಿಳಾಸ ಹೇಳಿ, ಸಾರಿಕಾ ಸಂದರ್ಶನದ ಸ್ಥಳ ತಲುಪಿದಾಗ ಅದಾಗಲೇ ಸಮಯ ೧೦ ಕಳೆದಿತ್ತು. ಸಂದರ್ಶನಕ್ಕೆ ರಿಪೋರ್ಟಿಂಗ್ ಟೈಮ್ ೯:೩೦ ಎಂದಿತ್ತು ಪತ್ರದಲ್ಲಿ. ಎಷ್ಟಾದರೂ ಇದು ಭಾರತ. ಇಲ್ಲಿ ಅದೂ – ಇದೂ ನೆಪ ಹೇಳಿಯಾದರೂ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ತಲುಪದೇ ಇದ್ದರೂ ಮುಂದಿನದು ಹೇಗೋ ನಡೆಯುತ್ತದೆಂಬ ಭಂಡ ಧೈರ್ಯದಿಂದ, ಆಟೋ ಬಾಡಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಕಳುಹಿಸಿ, ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ …
ವಿಶ್ವ: “ಲೇ.. ವಿಶಾಲೂ.. ಎಲ್ಲಿದೀಯ? ಬೇಗ ಬಾ..”.
ವಿಶಾಲು: “ಬಂದೆ ರೀ.. ಒಂದು ನಿಮಿಷ…”.
ಸ್ವಗತ (ವಿಶ್ವ) : “ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಅಂತೇ.. ಒಂದು ನಿಮಿಷ.. ಇವಳ ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಅಂದ್ರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಗೆ ಪತ್ತೆಯಾಗೋಲ್ಲ ಇವಳು.. ಎಲ್ಲ ನನ್ನ ಕರ್ಮ!”.
ಸ್ವಗತ (ವಿಶಾಲು): “ಅದೇನು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೆಳಗ್ಗೆ ೫ ನಿಮಿಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಇವರ ಬಳಿ …
